தனிமையின் வீடு

வீடெங்கும் அலைந்து கொண்டிருந்த 
பூனைக்குட்டியை விரட்டியடிக்க முடியாமல்
அதன் பின்னே நடந்து கொண்டிருந்தேன்
எப்படியாவது துரத்தி விடுங்கள்
அப்போதுதான் இன்பம் வரும் என்றார்கள்
பக்கத்து வீட்டில் வசிப்பவர்கள்
இத்தனைக்கும் அது அமைதியாகவே நடந்தது
என்னை எதுவுமே செய்யவில்லை
ஆனாலும்
பார்த்துக் கொண்டே இருந்தது
பூனைக்குட்டியை மறப்பதற்காக
சமைக்க ஆரம்பித்தேன்
இடைவேளை விட்டால்
மடியில் அமர்ந்து
என் நெஞ்சைத் தடவ ஆரம்பித்தது
தூக்கி வீசிவிட்டு கைகளைக் கழுவினேன்
அழவே இல்லை
காயம் வராத உடல் கொண்டிருந்தது அது
கதவைத் திறந்து
குளியலறை ஜன்னல்களைத் திறந்து
சமையலறைப் புகை வெளியேறும்
வழியைத் திறந்து
போய்விடு பூனையே
தாங்கமுடியவில்லை என்றேன்
எனக்காக சென்றுவிட்டு
மீண்டும் இறங்கி வந்து விளையாடியது
எங்கு நின்றாலும்
என்னை
நிழல் போலத் தொடர்ந்தது
கண்காணிப்பது பொறுக்க முடியாமல்
கொன்றுவிடலாமென்று கத்தி எடுத்தேன்
தக்காளிகளுக்கு இடையே போய்
ஒளிந்து கொண்டது
ஒரு தக்காளியை வெட்டி விட்டு
இன்னொன்றை வெட்டுவதற்காக
இடைவேளை விட்டேன்
மியாவ் எனும் ஒலி
சுற்றிக் கொண்டே இருந்தது
பூனைக்குட்டியைக் காணவில்லை

சொல்வனம்  மே 2020