நறுமணப் புகையின் தனிமை

ஆடையைத் தூக்கும் 
கடலின் மூச்சு 
கீழிழுக்கும் விரல்களை 
மிதக்க விடுகிறது 
யார் கண்ணிலும் சிக்காமல் நகைக்கிறேன் 
நீள்துயில் கலைந்தெழும் 
மர்லின் மன்றோ 
இன்னொரு டேக் என்கிறாள் 
அவளது ஆடையைத் தீண்டுகிறேன்  
தலைகீழாகப் பூத்திருக்கும் 
செம்பருத்தி 
அலையடித்து நடனமிடுகிறது 
சுரங்கப்பாதை மின்விசிறியிலிருந்து 
குளிர்காற்றை அனுப்புகிறவன் 
கண்களைக் கீழே கவிழ விடுகிறான் 
கேமிரா 
ஆக்சன் 
கட் 
இப்போது திருப்திகரம்தானே 
என்றபடி நகருகிறாள் 
உங்கள் வீடு எங்கே இருக்கிறது 
நானும் வரட்டுமா ?
கடற்கரையில் 
மிதக்கும் பாலித்தீன் பையினுள் 
சுடரொன்று அசைகிறது 
உயரப் பறந்து எரியும் தீ 
நறுமணப் புகையின் தனிமை 
அதைக்காட்டியவாறே 
தலையைக் கோதுபவள் 
உனக்கு வேண்டியதெல்லாம் 
தொடைகளின் காட்சிதானே 
டேக்  ஓ.கே ஆகிவிட்டது 
பார்த்துக் கொண்டே இருக்கலாம்  
தடையேதுமில்லை என்கிறாள் 
ஆடையை உள்ளே 
புதைத்துக் கொள்கிறேன்.  
நகர்வு ஜனவரி 2021